İlyas Tüfekçi'nin Almanya'da yıldızının parladığı dönemlerdi. İlyas, Schalke'de oynuyordu ve yaz tatili için Türkiye'ye gelmişti. Tesadüf gereği İlyas'la aynı oteldeydik. İlyas'a "Türkiye'yi özlemişsindir" dediğimde bana "Hafta sonu gidiyorum" cevabını vermişti. Şaşırmıştım çünkü Alman Ligi'nin başlamasına uzun bir süre vardı. "Neden erken gidiyorsun?" diye sorduğumda İlyas'ın cevabı da şaşırtıcı oldu: Kendimi hazırlamalıyım... Yoksa formayı kapmam zor.
Bunu neden anlattım? Türkiye'deki çok oyuncunun Avrupalı oyuncular gibi profesyonelce yaşadığına inanmıyorum. Büyük paralar kazanmalarına rağmen mesleklerine ciddi anlamda dört elle sarılmıyorlar. Türk futbolcusu lig bitince kendini salıveriyor. Kontrolsüz bir yaşam içine girip kilo alıyor ve fiziksel bir düşüş yaşıyor sonra da "Nasıl olsa kamplarda çok çalışacağız" düşüncesiyle yan gelip yatıyor. Vücut hantallaştığından güç ve kuvvet çalışmalarında iyileşme süreci uzun sakatlıklar oluşuyor. Örnek mi: Hasan Şaş. Kupa finalinde sakatlanan Hasan kontak kapatmıştı. O günden itibaren kendine bakmadığı o kadar belli ki Hollanda da aynı ayağından ciddi şekilde sakatlandı. Peki bu nasıl profesyonellik? Türkiye'de lig bitiyor futbolcu da yaptığı mesleğin ciddiyetini ve sorumluluğunu serin sulara bırakıyor. Kulüp yönetimleri zarara uğramak istemiyorlarsa büyük paralar ödedikleri pahalı işçilerini, profesyonel yaşama iticek önlemleri de bir sözleşme maddesi haline getirmeli.