* Alman papatyası (Chamaemelum nobile): Zarif elmamsı aromalı; çayı geleneksel mutfağımızın bir parçası.
* Aspir (Carthamus tinctoria): Yoksulların safranı olarak da anılır. Ama hakikisinin aroması ve zarif lezzetini bulamazsınız.
* Aynisefa çiçeği (Calendula officinalis): Bibersi, baharatlı aromalı. Yiyeceklere sarı renk katar.
* Camgüzeli (Impatiens wallerana): Tadı yavan. Sadece göze hitap ediyor.
* Çuhaçiçeği (Primula vulgaris): Tadı yavan. Göze hitap ediyor o kadar.
* Elma çiçeği (Malus): Fazla tüketilmemeli. Zarif çiçek aromalı.
* Ful (Jasminum sambac): Çok hoş, tatlımsı tadı var. Çayı da yapılır.
* Fuşya (Fuchsia X hybrida): Hafif mayhoş.
* Gardenya (Gardenia jasminoides): Tatlımsı.
* Glayör (Gladiolus spp): Tadı marulu andırır.
* Gülhatmi (Malva sylrestris): Tatlı, lezzeti iyi.
* Japon gülü (Rosa rugosa): Lezzetli, aromatik. Meyvesinden kuşburnu elde edilir. Yaprakların beyaz kısımları acı, kesilip çıkarılmalı.
* Kabak çiçeği (Cucurbita pepo): Tatlımsı, zarif aromalı.
* Kadife çiçeği (Tagetes tenuifolia): Baharlı, acımsı.
* Karanfil (Dianthus caryophyllus): Baharatsı, bibersi aromalı. Sarımsağı da çağrıştırır.
* Limon çiçeği (Citrus limon): Hafif mumlu kıvamda, yenilebilir garnitür olarak uygun.
* Menekşe (Viola): Tatlı, aromatik.
* Peygamberçiçeği (Centaurea cynaus): Tatlı, baharatlı. Sadece çiçeğin yaprakları yenmeli.
* Sarıpapatya (Chrysanthemum coronarium): Hafif acımsı aromalı, damakta yakıcı.
* Yumrulu begonya (Begonia X tuberosa): Sadece hibrid cinsleri yenebilir. Damakta gevrek, limonsu. Çiçekleri ve sapı oksalik asit içerdiği için gut, böbrek taşları ve romatizma hastaları yememeli.
