Durağımız "binlerce yıllık bir tarihe" sahip olan Sivrihisar. 1876'da belediye olmuş.
İnsanları "canayakın."
Ve Sivrihasarlı "açıkgöz... Cingöz... Uyanık... Ticarete yatkın."
Çarşıda esnaf dedi ki:
- Beyim buraya 72 milletten insan gelmiş... Ama Yahudi barınamamış...

***
Eskişehir'in Sivrihisar ilçesinin Belediye Başkanı Fikret Arslan "öyledir" dedi. Sonra da "bir Sivrihisar klasiği olan... Dilden, dile dolaşan" hikayeyi anlattı. Gezginci bir Yahudi varmış.
Dünyayı gezer, uygun bir yer bulduğunda da, birkaç yıl kalırmış. Bir gün yolu Sivrihisar'a düşmüş.
Oğluna demiş ki:
- Dükkana git... Dükkancıya de ki: Amca öyle bir şey ver ki, ekmeğimize katık olsun... Susuzluğumuzu da gidersin... Ayrıca bizi eğlendirip, vakit geçirtsin... Ve hayvanımızı da doyursun.
Çocuk dükkancıya "bunları" söylemiş.
Dükkâncı da çocuğa bir "karpuz" vermiş:
- Al oğlum... Ekmeğinize katık edersiniz... Susuzluğunuzu da giderir... Çekirdeği eğlenceliktir, vakit geçirir... Kabuğu ile de hayvanınızı doyurursunuz.
Çocuk, karpuzu alıp, babasının yanına dönmüş:
- Baba dükkancı böyle söyledi.
Yahudi hemen "pılısını, pırtısını" toplamış:
- Kalk gidelim oğul... Bu Sivrihisar denen kentte bize hayat yok... Bunlar bizden de açıkgöz.