Göç treni Münih'e giderken, biz Cemil Çiçek'le birlikte Belgrad'da indik, uçakla Ankara'ya döndük.
Esenboğa'da "Ayşe Derin" bekliyordu. Hacca giden anneannesini (Gülten Çiçek) uğurlamaya, Belgrad'dan dönen dedesini (Cemil Çiçek) karşılamaya gelmişti. Minik Ayşe Derin... TV izleye izleye "dedesinin adını" ezberlemiş.
VIP salonunda herkes Cemil Bey'e "Sayın Başkan" diye hitap ederken "torun" Ayşe Derin sesini yükseltmez mi:
- Cemil Çiçek!.. Cemil Çiçek!..