Hastanın ilacını alamaması veya zamanında tedarik edilememesi kabul edilemez. Elbette devletimizin sosyal güvenlik açıkları hükümetleri zorlamaktadır. Ancak bu yükü eczacının sırtına sararak çözemeyiz. Kabul edersiniz ki sosyal güvenlik açıklarını eczacının finanse edebilmesi mümkün de değildir.
Maliye Bakanlığı ile T. Eczacılar Birliği arasındaki protokol gereği ilaç bedelinin fatura edilmesini izleyen 18 işgününde ödenmesi gerekir. Ancak her zamanki gibi devletimiz kendini bağlayan hiçbir hükme uymazken protokolün tarafı vatandaş hükümlerden en ufak sapma gösteremez.
Bugünkü durum şudur; çalışan memurların ilaç giderlerini ödemekle yükümlü Maliye 1.1.2004'den bugüne kadar kestiğimiz faturaların % 85'ini ödememiştir. Ne zaman ödeyeceği konusunda da bilgi alamıyoruz. Durum öyle bir hal almıştır ki eczacı ilacı verecek, her ay biriken reçeteleri fatura edecek, günü geldiğinde KDV'sini, peşin vergisini, stopajını ödeyecek. Ama devlet borcunu keyfi ne zaman isterse o zaman ödeyecek. Bu yönetim anlayışı kabul edilebilir mi? Eczacının karını devlet belirliyor, fakat işletme giderleri ve finansman giderlerini reel piyasa... Keza ödeme geciktirilmesi sorunu BağKur ve Emekli Sandığı için de yaklaşık olarak aynı durumdadır.
Ecz. SÜLEYMAN ŞENOL