Hükümet yetkilileri ve hükümet yanlısı güçler kira artışları konusunda ev sahiplerini suçlayarak hedef saptırmaktadırlar. Ev sahipleri ülke ekonomisini sarsacak kadar örgütlü ve güç sahibi midir? Yıllarca Yeşilçam filmlerinde ev sahipleri gaddar, sürekli kiracısını ezen, kafasına estikçe dilediği kadar zam talep edenve nereden kaynaklanıyorsa " hacı " olan kişiler olarak lanse edildi. Bu Türk toplumunun beynine yerleşmiş olsa gerek.. Oysa ezilen; kirasını ödemeyen kiracısını çıkartamayan, bir gün evine gittiğinde tahrip edilmiş; yakıt, su, elektrik, aidat borcu takılmış bir durumla karşılaşan ev sahibidir. Ev sahiplerinin çoğu emekli ikramiyesiyle güvenli bir yatırım yapma, çocuklarına bir gelecek yaratma çabasındaki belli yaştaki kimselerdir. Ya da kazandığının yarısını en az 10 yıl kooperatiflere vermiş ailelerdir. Zengin kesim genellikle gayrimenkule yatırım yapmaz. Parasını profesyonelce kullanır. İstanbul'da kiraların hızlı artmasının kentte arsa kalmaması, ama nüfusun hızla artmasıdır. Bu, tüm gelişmiş kentlerde de böyledir. New York'ta bir bodrum katında yaşamanın maliyeti aylık 1000 dolardır. Bu, yakın bir gelecekte İstanbul'da da olacaktır. Serbest piyasa ekonomisinin bir sonucudur. Kira artış oranları konusunda ev sahiplerini suçlamak, halka şirin gözükmeye çalışmaktan başka bir şey olamaz.
BAŞAR ERGÜNKADIKÖY / İSTANBUL