Militan laikliği rehber edinenler, son günlerde inanç sahiplerini, dinreferans üzerinden eleştirmeye başladı. İlhan Selçuk (Cumhuriyet), "dincilerin" sahtekârlığını (!) göstermek üzere, Bakara, Ali İmran, Nisa ve Rum surelerindeki faizi yasaklayan ayetleri sıralıyor. Bugün, Türkiye'nin faiz cenneti olmasını, AK Parti'nin samimiyetsizliğinin delili olarak sunuyor. Ruhat Mengi ise (Vatan), Hayrünnisa Hanım'ın makyajının, vücudunu saran kıyafetinin ve özürlü genç sporcuları öpmesinin "Kadınlar gözlerinden kıssınlar, harama bakmasınlar" diyen ve "ziynetin" örtülmesini emreden Nur Suresi ile Ahzap Suresi'ne uyup uymadığını öğrenmek istiyor. Bir gazete, "Erkekleri, saç değil, ruj etkiliyor" diye yazmış. Bundan yola çıkarak soruyor Ruhat Mengi: "Yüze sanatçı makyajı yapıp, ruj sürüp, vücuda şık dar kıyafetler giydikten sonra, sadece saçı kapatarak 'Kur'an'a uydum' demek mümkün mü?"
Aslında, Selçuk'un da, Mengi'nin de derdi türban: Biri, yazısını, "Haram olan faizi yasaklamıyorsun ama türban diye tutturuyorsun" diye bağlıyor; diğeri de bu kılık kıyafet, ruj ve makyajla erkekleri baştan çıkarıyorsun; sadece türbanla işi idare etmek olur mu havasında.
İki köşe yazarının samimiyet testinden geçebilmek için, AK Parti faizi yasaklasa, Hayrünnisa Gül de çarşaf mı giyse? Laik bir ülkede, neden ayetler referans olarak alınıyor, bunu da ben anlamış değilim.