1 Mart tezkeresine "Savaşa hayır" sloganıyla karşı çıktılar. Sanki Türkiye, kuzeyden Irak'a giriş imkanı vermese, ABD askeri savaşamayacaktı. ABD güneyden saldırdı; gene savaş çıktı ama, Türkiye denklemin dışında kaldı.
Dün "Savaşa hayır" diyenler, bugün, Türkiye'nin PKK peşinde Kuzey Irak'a saldırmasını büyük bir iştahla teşvik ediyorlar. Hani bunu bir mecburiyet gibi görseler iyi de, bu sabırsızlık neyin nesi?
1 Mart 2003'te, Türk ordusu savaşmayacak, sadece sınırda bir "güvenlik kuşağı" oluşturacaktı.
Oysa şimdi, bizzat savaşın içinde olacağız. Üstelik, yardım-yataklık edenleri de hedefe aldığımıza göre, Barzani'nin peşmergeleriyle, hatta sivil halkla da karşı karşıya gelebiliriz. Böylece Kürt-Türk kardeşliğini bozacak tehlikeli kıvılcım ülkemize sıçrayarak büyük bir yangına dönüşebilecek.
Endişeliyiz...