Doğal afetlerde can kaybının büyüklüğünün tek sorumlusu var: İnsan .
Gölcük depremindeki bilanço tarım arazilerinin yerleşime açılmasının sonucuydu. Bir de fay hattına çok katlı binalar dikilmesinin.
Orta Amerika, Filipinler ve Kolombiya'da binlerce kişiyi çamur altında bırakan heyelanlara, ormanların yok edilmesi yol açtı.
Hiroşima'ya atılan atom bombasının 900 katı enerjiyi açığa çıkaran Sumatra depreminden sonra Malezya'dan Sudan'a kadar uçsuz bucaksız alanda tsunami'nin, yüksekliği 10 metreyi geçen dev dalgaların 23 bini aşkın kişiyi yutması da, mercan kayalarının ve denizaltı ormanlarının tahribatının bedeli oldu.
Doğa İçin Dünya Birliği örgütünün başkanı Jeff McNeely, mercan kayaları ve denizaltı ormanlarının tsunami'lerin şiddetini emerek zararını en aza indirdiğini belirtiyor ve ekliyor: "Ancak ne yazık ki, o bölgelerde denizaltı ormanları ve mercanlar balık, kerevit çiftliklerine kurban edildi. Plajlara inşa edilen oteller de son darbeyi indirdi. Doğanın cevabı ondan bu kadar ağır oldu."
Aklımızı başımıza toplayıp doğaya saygılı yaşam biçimi geliştirmedikçe, daha nice felaketin yaşanması kaçınılmaz.