32 yaşındaki Amy Francis-Smith, 2015 yılında aniden normalde sevdiği yiyeceklere (ve çoğu insanın fark etmediği günlük kokulara) karşı şiddetli alerjik reaksiyonlardan muzdarip olduğunu fark etti.
İngiltere'de yaşayan mimar, "En az altı ay boyunca yalnızca sığır eti, armut, kabak ve pirinç yiyebildiğim için yetersiz besleniyordum" diye anlattı.
"Ne zaman karnım acıksa yiyeceğim şeye alerjim olup olmayacağı tamamen şans meselesiydi, bu nedenle deneyip gözlemledim."
Vücudu her şeye o kadar çok tepki veriyordu ki sadece patlıcan, pirinç, armut ve dana eti yiyebiliyordu.
Ayrıca karbonatlı suya, oda spreylerine, sıcağa ve soğuğa karşı alerjisi olduğunu fark etti.
Ancak daha da kötüsü doktorların ve hemşirelerin Amy'e inanamasıydı.
"Alerji kliniklerine yönlendirildim ama bana alerjim olmadığı ve bunu uydurduğum söylendi" diyor.
"Acil servis personeli kasıtlı olarak kendimi zehirlediğimi veya akıl sağlığımda bir sorun olduğunu düşündü. Ama bir şey yersem hastaneye kaldırılırdım, yani bu gerçekti" dedi.
O zaman yüksek lisans yapan Amy, vücudu ilk kez vücudu fıstık ve limonlara tepki vermeye başladıktan sonra bir şeyler olduğunu anladı.
Ardından ise domates yedikten sonra tam anlamıyla anafilaktik şoka girdi.
Alerji atakları ortaya çıkmaya devam etti; bir noktada bunları 50 gündür yaşıyordu. Londra'daki okulu bıraktı ve ailesinin yanına taşındı.
"Kariyerimin yarıda kalması ve çalışamamak beni çok üzdü" dedi.
"İşe geri dönmeyi denedim ama uzun süre devam ettiremedim."
Son olarak 2017 yılında mast hücre aktivasyon sendromu tanısı aldı. Amy, ayrıca bağ dokusuna saldıran kalıtsal bozukluklar olan Crohn hastalığı ve Ehlers-Danlos sendromundan da muzdaripti.
Amy, "Sonunda bu teşhisi aldığımda garip bir şekilde büyük bir rahatlama oldu" dedi.
"Mast hücreleri vücudunuzun her yerinde; benimkiler her ne sebeple olursa olsun aktive olmuş durumda. Şişmeye, kızarıklığa ve nefes alma sorunlarına neden olan kimyasallar salgılıyor. Bu da, her bir organı etkilediği anlamına geliyordu" diye açıkladı.
"Karaciğerim çalışmıyordu; dalağım, mesanem mahvolmuştu. Kalp sorunlarım vardı, saçlarım dökülüyordu, dişlerim olması gerekenden daha hızlı aşınıyordu. Ayaklarım ve ellerimde nöropati vardı."
Amy bundan yıllar sonra onu destekleyen aile ve yakınları, beslenme yönetimi ve inflamasyonun azaltılması sayesinde, normalliğe doğru inanılmaz ilerlemeler kaydetti ve stresi azaltarak en kötü alerjilerinin üstesinden geldi.
Pek çok denemeden sonra da artık çok daha dengeli beslenmeye başladı.
Amy, "Birçok deney, beslenme denemeleri, stres azaltma ve iltihaplanmayı azaltma yoluyla, sonunda mimarlık alanında yüksek lisansımı tamamlayabildim ve bir işe girdim" dedi.
"Günlük rutinime yavaş yavaş daha fazla yiyecek ekliyorum ve daha fazla güç kazanıyorum. Hiç bu kadar iyi olmamıştım. Hayatımda daha önce hiç bu düzeyde bir sağlığa sahip olduğumu sanmıyorum."
