Tarihler 6 Şubat'ı gösterdiğinde Türkiye asrın felaketini yaşadı. Kahramanmaraş merkezli 7.7 ve 7.6 şiddetindeki depremler, 11 ilimizi yıktı. Üzerinden bir yıl geçen afet, 84 milyonun yüreğini yaktı.
Depremden geriye, yürek burkan hikayeler kaldı. Onlardan birisi de Recep Toy ile nişanlısı Başak Çetinkaya'ydı. 9 yıldır birlikte olan ve evlenmek için gün sayan çift, depreme farklı binalarda yakalandı. Başak Çetinkaya, deprem sırasında apartmandan koşarak çıktı.
Soluğu Recep Toy'un binasında aldı. Çöken binadan nişanlısının sağ çıkartılması için günlerce beklese de olmadı… Asrın felaketinde sevdiği insanı yitiren Başak Çetinkaya, o gece yaşananları ilk kez anlattı. Sözleri yürekleri yaktı:
Tam böyle bir pazar gecesiydi, yağmur yağıyordu ertesi güne planlar yaptık ve uyuduk bazılarımız hiç uyanmadı. Birazdan seninle son kez konuşacağız. Sen bana son defa seni seviyorum diyeceksin uyuyacaksın. Gece yarısı aniden uyanıp bana tekrar beni sevdiğini söyleyip sonsuz uykuya dalacaksın. Sonra mı? Sonrası şimdi başlıyor…
Evinden bir şekilde çıkıyorsun etrafına bir bakıyorsun her yer yıkılmış… Hala deprem oluyor ayakta duramıyorum. Ona gitmem lazım bana ihtiyacı var. Kucağımda köpeğim sana koşuyorum yollara binalar devrilmiş. Yönümü bulamıyorum yanlış enkaza gitmişim…
Evinin oradaki parka gidiyorum diyorum ki çıkmış burada beni arıyordur. Adını sayıklayarak koşuyorum beni tutuyorlar. Yağmur durmuyor ama bir yere sığınmak zorundayım her yer yıkılıyor çığlık sesleri artıyor…
Hava bir şekilde aydınlanıyor felaketin boyutunu artık görebiliyorum gözlerime inanamıyorum kabustayım. Anlamaya çalışıyorum… Gelmiyorsun, çıkmıyorsun oradan. Umudum hala var aradan günler geçiyor. İkinci gün koşuyorum yine sana yoksun.
Üçüncü gün enkaz başına geliyorum biri enkazda alyansını bulmuş. "Sen Başak mısın?" diyor içinde ismim yazıyor bana alyansını veriyor sonra o gece sarılıp uyuduğun bebeklik yorganını çıkarıyoruz taşlar arasından üstünde kokun var. Hala umudum var oradan alyansın çıkması imkansız…
Diyorlar ki vinç lazım nereden bulacağız? Eskavatör olmadan bir şey yapamayız NE?? O ne demek adını söyleyemiyorum onu nasıl bulacağız? Çaresizlik. İliklerime kadar hissediyorum buradan sağ kimse çıkmaz diyorlar öfkem artıyor. Elim kolum bağlı taşın üzerinde oturdum bekliyorum kedin çıkıyor yine umudum var çıkacaksın.
Dördüncü gün hazırlanıyorum enkaza gideceğim beni kandırıyorlar bekle seni alacağız. Gelen yok giden yok. Saatler geçiyor haberin geliyor. "Başımız sağ olsun kaybettik" inanmıyorum. İnsanın sevdiği ölür mü? Dirayetli ol diyorlar. Biri ölür cenaze töreni yapılır, gömülür, duanı edersin, evine gider yasını tutarsın. Hiçbirini yapamadım. Yokluğunun birinci yılı.
Ellerim seni aramaktan vazgeçmedi, kalbim sevginden bir gram ödün vermedi, kulaklarım sesini duymayı unutmadı. Dünyamdan geçtiğin için beni bu kadar güzel sevdiğin için sana çok teşekkür ederim. Kalbim seni asla unutmayacak rahat uyu…
