- Kitapta şu da ilgimi çekti; her kadın gibi, eşinin sevgisini dile getirmediğinden yakınan bir kadın var karşımızda. Fakat maçlarda uğur yapmış eşiniz 'Karımdan ayrılmam,' diyormuş. Futbol sizi yakınlaştırdı diyebilir miyiz?
- Aysel D: Zeynep sürekli 'Ooo siz balayına mı geldiniz?' diyordu...
- Zeynep D: Babam annemi uğur yaptı resmen. Sürekli aynı giydiriyor bizi, üzerimizi değiştirmemize kesinlikle izin vermiyor. Aynı kravatı, aynı kol düğmelerini takıyor. Antrenmanları izliyoruz mesela, hatırlamıyorum şimdi kimdi, 'Bugün çok iyi vuruyor, ben yemekte onun yanına oturayım da gol atsın,' diyor. Öyle enteresan şeyler ki! Babamı ilk kez öyle heyecanlı gördüm ben. Federasyon başkanlığına biz karşıydık, belki de çok lanet ederek anardım bu işi ama onun bu sevinçli anlarını izlemek, onun bunları tatmış olması beni sevindiriyor şimdi.
- Aysel D: 'Federasyon başkanı olduğu için böyle bir acı yaşadık,' diye düşünmedim hiç. Bu Allah'ın takdiri; onun verdiği ömrü ne uzatabilirsiniz, ne kısaltabilirsiniz. Baştan beri çok stressiz, sağlıklı bir yaşantısı olsaydı sonuç değişir miydi bilmiyorum ama iyi ki yapmış bu işi.
- Eşinizin ölümünden sonra maça gittiniz mi hiç?
- Aysel D: Evde hiç izlemiyorum zaten. Bir kez arkadaşlar çok ısrar edince milli maça gittim. Çok kötü oldum, ağlamaktan seyredemedim.
- Çocuklarınız yanı başınızda ama yalnız hissediyor musunuz kendinizi?
- Aysel D: Evet, bazı dönemler... (gözleri doluyor, susuyor)
- Selim D: Bizim sormamız gereken soruyu sordunuz. Ne zaman anne, söyle bakayım?
- Aysel D: Ben bunu cevaplamayayım...
- Gece yastığa başınızı koyduğunuz zaman mı?
- Aysel D: Evet!
- Selim D: Artık annemle uyuyacaksın Zeynep!
- Aysel D: Sonra özel günlerde..
- Özel günleri atlamayan biri miydi Hasan Doğan?
- Aysel D: Atlardı ama ben ona hatırlatırdım. (gülüyorlar)
