Günlerdir Akademi Türkiye'de adayların birbirleriyle konuşmalarını izliyorum. Özellikle duyguların ifade edilmesi konusunda yeni bir terminolojinin geliştiğine şahit oluyorum. Bilgisayar çağının etkisiyle olsa gerek, genç arkadaşlarımız duygularını ifade ederken genellikle "elektronik" lisanı tercih ediyorlar. Örneğin biri, diğerinden hoşlandıysa "Senden iyi elektrik aldım" diyor. Eğer tersi bir durun söz konusuysa "Maalesef seninle frekansımız tutmuyor" diyor.

Sanki yüreklerinin yerinde elektronik devreler, gözlerinin yerinde fotosel alıcılar, kulaklarının yerinde anten var. "Sen farklı bir auraya sahipsin" derken, adam sanki Süpermen'miş de gözleri kızılötesi ışınlar yayıyormuş hissine kapılıyorsunuz. Allah bilir kızın içinden, "Abi hazır röntgen çekmişken şu belimdeki ağrının sebebini de söyleyebilir misin?" demek geliyordur... Aşk; duygusal, zihinsel ve tensel bir iletişimdir. Eğer "elektronik aşk sözcüklerini" bu kadar hızlı tüketirsek, 2150 yılının robotlarına konuşacak ne kalacak?