"Ya ölmez de yaşarsam! Upuzun bir hayat olursa önümde!.. Her dakikasını yüzyıl gibi yaşardım, bir anını bile boşa harcamaz, değerini bilirdim." Dostoyevski, ölüme mahkum roman kahramanını böyle konuşturur. Dostoyevski'nin kendisi de idamına sayılı saatler kala affedilmiş biridir. O bekleyiş içerisinde zamanın nasıl "genişlediği"ni ve her dakikanın ayrı bir değer kazandığını bizzat tecrübe etmiştir... Aslında her insan"ölüme mahkum" bir varlıktır ama bu hakikatten uzak yaşamayı seçer. Sonuç? Dakikalar ne kelime! Saatler, günler, haftalar, hatta mevsimler doğru düzgün fark edilemeden boşa geçer. Üstelik günümüz insanı için durum biraz daha farklı. Zihnimiz,"mecburiyetler prangası"nın dışına çıktığında ne yapacağını şaşırıyor. Zamanın farkındalığı denen şey varoluşun hikmetine açılan bir kapı olmaktan çıktı, artık endişeler içinde kavrularak yaşamak anlamını taşıyor.

*** Babalar ve oğullar... "1983" Adlı Polonya yapımı ilginç diziyi izlerken şu sahnede durup kaldım: Dedektif babaya soruyor: "Oğlunuzu yakından tanır mıydınız?" Cevap gayet yalın: "Her baba kadar." Dedektif bunun üzerine mırıldanıyor: "Yani tanımıyordunuz." *** Sabahın erken saati... Parkta değil de sokak aralarında yürüyeyim diyorum. Böylesi daha mı güzel ne! Tek tük erkenci karşılaşmaları, selamlaşmalar, dükkan kepenklerinin gıcırtıları, bir saksı sardunyayla güzelleşivermiş pencereler... Sonra Göksu kıyısına doğru iniyorum. Peçko'da çay ve peynirli kol böreği. Yalın hoşnutluk ve şükür duygusu. *** Bazı insanları kuvvetlice kavrayıp sarsmak istiyorum. Belki bu yolla içlerindeki kibir ve hınç duygusu yere saçılır, hem biz hem de onlar rahatlarlar, diye düşünüyor fakat vazgeçiyorum. Üzerlerindeki o kalın narsisizm paltosunu aşmak imkansız... *** Tamam, kabul! Ekşi maya bir serüvendir; emek ve sabrın güzel çocuğudur. Ama "ekşi mayalı ekmekten başkasına ekmek demem" tavrının bu kadar hızlı biçimde ortalığa egemen olmasını tuhaf buluyorum. (Şimdi bu tavrın bir benzerini siyez buğdaylı ekmeğe uygulamaya başladık!) Çeşit çeşit ekmek var ve çoğunun tadı ayrı güzel. Hem niye anlamak istemiyorsunuz, bir ekmeği ekşi mayayla üretmiş olmak onu başlı başına leziz ve her yiyeceğe uygun eşlikçi haline getirmiyor.