Mesleklerinde zirveye çıkmış, topluma mal olmuş, sevilen insanlar vefat ettiklerinde, onları tanıyanlar belleklerindeki birkaç anıyla, onları yaşatırlar... Son olarak Münir Özkul'un vefatında onu hem beyaz perdede Hababam Sınıfı'nın Mahmut Hocası, hem de sahnede Tomas Fasulyeciyan'ın ünlü tiradını "Perde" diyerek sonlandıran müthiş aktör olarak, yaşadığım sürece hiç unutmayacağımı düşünmüştüm. Ancak onun yakınları için kim bilir kaç binlerce anıyı ifade ediyordu Özkul...

Dr. Gürbüz Barlas
Hafta içinde amcam Dr. Gürbüz Barlas hayata gözlerini yumunca, mesleklerinde zirveye çıkmış, topluma mal olmuş, sevilen insanlardan birinin yakını, yani yeğeni olarak neler hissedileceğini bir kez daha yaşadım. Çok iyi yetişmiş, gerçekten uzman bir cerrahtı amcam. Toplumun her kesiminden tedavi ettiği hastaları vardı. İstanbul Tıp Fakültesi'nden sonra Amerika'da, Cleveland'da suni böbreği yapan dâhi Doktor Kolf'un asistanı olmuştu. Chicago kentinde suni böbrek merkezini o kurdu. İstanbul'daki Amerikan hastanesinde 50 yıl hizmet etti.

Farklı bir amca
Bütün bunlar amcam Gürbüz Barlas'ı uzaktan ya da yakından tanıyanların da bileceği şeyler. Oysa ben gerçekten çok iyi bir amcanın ne demek olduğunu Gürbüz amcamla birlikte geçen 70 yılı aşkın sürede yaşayarak öğrendim. Her şeyini yeğenleriyle paylaşan, başı sıkışanların önce ona başvurdukları bir amcaydı. Bu amcalıktan benim arkadaşlarım ve torunlarım bile paylarını aldılar.

Hep birlikteydik
Tıp fakültesinde öğrenciyken ve arkadaşları ile ders çalışırken çocuk olan beni de yanında tutardı... Anatominin ne demek olduğunu öylece öğrenmiştim. Beni ameliyat yaparken beni de ameliyathaneye almıştı ve daha ileri yıllarda ben ameliyat olurken o da ameliyathanedeydi. Amcamın arkadaşları benim de arkadaşlarım oldu ve benim arkadaşlarım da onun arkadaşları oldular.

Bir ömür geçti
Sevgili Güngör Uras'ın Milliyet'te yazdığı gibi Gürbüz Barlas "Ülke sorunlarına duyarlı bir entelektüeldi. Çok kişiye şifa dağıtan, hastalarına ilgisini devamlı tutan bir hekimdi." Ama o ayrıca benim amcamdı. Aklımda bir anı değil, birlikte geçirdiğimiz bir ömür var. Onu hatırlarken Yahya Kemal'in "Rindleri Ölümü"nden dizeler de gelecek dilimin ucuna...
"Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde; / Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter./ Ve serin serviler altında kalan kabrinde/ Her seher bir gül açar; her gece bir bülbül öter."