Kimi zaman kimi yazılarından ve yazarlarından neredeyse utanç duyduğum basınımızda, bazen de öyle güzel yazılar çıkıyor ki... Birden ufkunuzu aydınlatan, kafanızdaki soruları yanıtlayan, çözemediğiniz birçok şeye ışık tutan yazılar. Ve işte o zaman basına inancınız, medyaya güveniniz tazeleniyor ve siz de gazeteci olduğunuzdan mutluluk duyuyorsunuz.
Bunlardan biri geçen pazartesi günü SABAH'ta çıkan ve Hasan Bülent Kahraman imzalı 'Erken Yatalım, Erken Kalkalım' başlıklı yazı oldu. 'Erken mesai' tartışmasından yola çıkan yazar, öylesine kıvrak bir uslup ve damıtılmış bir sosyoloji bilgisiyle, konuyu derinlemesine ele alıyordu ki... Oradan yola çıkıp AK Parti'nin son dönemdeki birçok icraatını, siyasal ve toplumsal başarısının nedenleriyle birlikte düşünsel ve duygusal yapısını da ortaya koyuyordu. Ben okurken, örneğin çok ilgisiz gözüken 'Beyoğlu'nun masaları' konusunda bile aydınlandığımı, meselenin özünü kavradığımı fark ettim.
Ve Kahraman bunu yaparken ne bir AK Parti eleştirisine, ne de bir AK Parti övgüsüne sığınıyor. Basındaki o çok yaygın 'bir partiye (bir ideolojiye) yandaş ya da düşman olmak' ikileminin dışına taşıp sadece bilimsel olmaya, anlayıp çözümlemeye dönük bir yazıydı bu. Yani köşe yazılarının aslında olması gerektiği halde olamadığı türden...
Ve inanmayacaksınız ama, o gün SABAH'ta benim de bir yazım olmasından gurur duydum. (Her ne kadar sadece İstanbul baskılarında çıktıysa da!). Kahraman şimdi o tür yazılarını art arda sürdürüyor. Ama o ilk yazıyı kaçırdıysanız, gazetenin internet sitesinden bulup okumaya çalışın derim.