Yılbaşında sokağa çıkıp o korkunç kalabalığa karışma yaşını geçtim. Zaten bir ölçüde varolan kalabalık fobim, yaşla daha da arttı. Ama bu, insanların sokakta toplanıp birlikte eğlenmesi, birşeyleri kutlaması, şenlik ya da eylem yapması gibi olaylara olan sevgi ve hayranlığımı da azaltmadı. Eğer kitle halinde birşeyler yapıp hayata katılmayacaksak, büyük kentte kalmanın ne alemi var? Onun için, çok merak ettiğim 'Yılbaşında Nişantaşı' olayına bu yıl bir gece önce gittim. Yani yılbaşı öncesi Pazar akşamı. Nasıl mutlu oldum, anlatamam. Abdi İpekçi sokağı tam bir şenlikti. Kırmızı halı izlenimi veren özel kaplama üzerinde en nezih biçimde eğlenen, yeni yılı karşılamaya hazırlanan çok büyük bir kalabalık. Tam üç sokağın kesiştiği yere kurulmuş bir sahne. Ve oradan yansıyan neşeli bir müzik. Emin olun, bir hafta önceki Noel'i kutlayan Paris'te bile böyle bir coşku yoktu. En azından Quartier Latin semtinde ve Notre Dame Kilisesi'nin önünde yoktu. Yılbaşı gecesi Champs-Elysees elbette bir başka olaydır. Ama öylesine geniş bir caddemiz olsaydı, Mustafa Sarıgül onu da doldururdu, eminim.

KİMSE KİMSEYE KARIŞMADI
O kalabalık beni çok mutlu etti. Birçok sokak harika biçimde aydınlatılmış, oyuncak ayılar, kurşun askerler, Noel Babalar'la donatılmıştı. Hepsi dev boyutlarda... İnsanlar çoluk çocuk gelmişlerdi, mutluydular, eğleniyorlardı. Ne kimse kimseye bakıyordu ne ellerde bira şişeleri vardı. Ve o gece Nişantaşı'nda Türkiye, sanki bizi inatla almayan Avrupa Birliği'ne giriyordu. Şişli Belediye Başkanı Sarıgül 14 sokağı aydınlattıklarını, 2000'i aşkın görevlinin işbaşı yaptığını, 200 bin kişi beklediklerini söylüyordu. Ve yeni bir yılı tüm insanlıkla birlikte neşeyle karşılama olayı, tüm ülkeye yayılmıştı: Ankara'dan İzmir'e, Antalya'dan Adana'ya, Diyarbakır'dan Erzurum'a, Gaziantep'den Hakkari'ye... Aynı saatlerde, Anadolu Gençlik Derneği ise kendi inançlarına göre bir başka kutlama yapıyor, Mekke'nin Fethi etkinliklerinde Kuran-ı Kerim ve Hazret-i Peygamber'in sözleri okunuyordu. Ne güzel... Kimse kimsenin ne yapıp ettiğine, neyi nasıl kutladığına karışmadıktan sonra... Ben yine de en çok, bize bir 'kış gecesi rüyası' yaşatan Mustafa Başkan'ı kutlamak istiyorum.