Fenerbahçe camiasının şampiyonluğunu kutluyor ve devler liginde başarılar diliyorum. Fenerbahçe'nin kazandığı bu çok önemli şampiyonlukta şeref kürsüsünün en üstüne öncelikle Başkan Aziz Yıldırım'ı, kaptan Alex'i, Emre'yi ve özellikle Gökhan Gönül'ü koyuyorum. Bu arada ikinci yarıda tek beraberlik alan Fenerbahçe'nin hocası Aykut'u Kocaman'ı takımını hem yarışa ortak olmasını sağladığından, hem yarattığı mükemmel takım ruhundan, hem de sarı-lacivertli kulübün tarihine "Şampiyonluk yaşayan ve yaşatan ikinci Türk teknik direktör" olarak geçmesinden dolayı alkışlıyorum.
Ayrıca; şampiyonluk yarışını yılmadan, inatla sürdüren, taraflı tarafsız herkesin "gönüllerin şampiyonu" dediği Trabzonspor'u da Fenerbahçe ile birlikte bizlere yaşattıkları nefes nefese mücadeleden dolayı kucaklıyorum.
Şampiyon Fenerbahçe'nin Sivas'taki maçı öncelikle psikolojik açıdan zor geçti. Futbolcuların stresli olmaları çok doğaldı. Çünkü iki kez şampiyonluğu son haftada kaybettiklerinden dolayı futbolcuların kafaları maç boyu rahat değildi. Tedirginlikten çok basit pas hataları yaptılar. Maçın gol düellosu geçmesinin nedeni tamamen stresti. Oysa Niang'la, Stoch'la, Alex'le rahat gol yapabilecekleri ve maçı erken koparabilecekleri pozisyonları harcadılar.

SİVAS ADAM GİBİ OYNADI
Sivassporlu futbolcular güçleri doğrultusunda oynadı ve hiçbir dedikoduya izin vermeyecek şekilde adam gibi mükemmel mücadele etti. Tek eksikleri Korcan'dan daha iyi ve daha tecrübeli bir kaleciye sahip olmamalarıydı.
Bir gerçek var ki; Fenerbahçe Süper Lig'in en kaliteli bir kadrosuna sahipti ama sezon başı işi ciddiye almadıklarından belki de Avrupa'dan elenmenin yarattığı şoktan şampiyonluk yarışının son haftaya kadar kafa kafaya sürmesine neden oldular. Özellikle ligin ikinci yarısında Aykut Hoca'nın önderliğinde Alex, Gökhan Gönül ve Emre'nin takıma yansıttıkları kazanma inancıyla şampiyonluğu kucakladılar.