ABD merkezli National Security Journal'a göre, Türkiye'nin yerli 5. nesil savaş uçağı Kaan, Endonezya ile imzaladığı 48 adetlik yaklaşık 10 milyar dolarlık sözleşme sayesinde küresel savunma pazarında dikkat çekici bir çıkış yaptı. Bu anlaşma, Kaan programının yalnızca iddialı bir prestij projesinden ibaret olmadığını, aksine somut sonuçlar üreten ciddi bir platforma dönüştüğünü ortaya koyuyor.
DÖNÜM NOKTASI: F-35'TEN ÇIKIŞ, KAAN'I HIZLANDIRDI
National Security Journal'a göre, Türkiye'nin 2019'da Rus S-400 sistemlerini satın alması nedeniyle F-35 programından çıkarılması, Ankara'yı teknolojik egemenlik hedefi doğrultusunda TF-X (Kaan) programına siyasi ve finansal olarak daha güçlü şekilde yöneltti.
Bu süreçte Türkiye, bir yandan ABD'den F-16 tedarikine devam ederken, diğer yandan Birleşik Krallık'tan 20 adet Eurofighter Typhoon alarak ara çözüm geliştirdi.
ZAMAN ÇİZELGESİ: İLK UÇUŞ 2024, İLK TESLİMAT 2028
Kaan, 21 Şubat 2024'te Ankara yakınlarında gerçekleştirdiği 13 dakikalık ilk uçuşunda 8.000 feet irtifaya ve 230 knot hıza ulaştı. Bu uçuş, stealth tasarımın, fly-by-wire kontrol sistemlerinin ve aviyoniklerin olgunluk seviyesine işaret etti.
Eylül 2025'te ikinci prototipin ortaya çıkmasıyla program daha yoğun geliştirme aşamasına geçti. ABD merkezli gazeteye göre, TAI tesislerinde diğer prototiplerin üretim faaliyetleri eş zamanlı olarak sürüyor.
GELİŞMİŞ SİSTEMLER: SENSÖR FÜZYONU VE ELEKTRONİK HARP ENTEGRASYONU SÜRÜYOR
Haberde, Kaan'ın şu anda radar, elektronik harp sistemleri ve sensör füzyonunun tam entegre edildiği kritik görev sisteminin entegrasyon aşamasında olduğuna vurgu yapıldı. Bu süreçte Kaan'ın gerçek anlamda bir 5. nesil platform olarak konumlanmasında belirleyici faktör olacağı ifade edildi.
İHRACAT HAMLESİ: ENDONEZYA ANLAŞMASI STRATEJİK BİR DÖNÜM NOKTASI
ABD merkezli gazete, Ankara ile Cakarta arasında varılan ihracat anlaşması yalnızca önemli bir gelir kalemi değil; aynı zamanda Türkiye'nin savunma sanayisini küresel ölçekte gösterme fırsatı sunuyor. Endonezya için bu sipariş, güvenilir bir hayalet hava gücü edinme yolunda stratejik bir tercih olarak görülüyor.
