Kahramanmaraş merkezli depremin ardından tüm ülke olarak yüreğimiz deprem bölgesindeki vatandaşlarımızla. Kurtulan her bir can için şükrediyor, enkazlardan gelen seslerle hepimiz gözyaşlarına boğuluyoruz. Bu zorlu süreçte 1999 yılında Düzce'de deprem yaşamış olan Sevil Uyar ile konuştum.
2004 yılında Miss Turkey güzellik yarışmasında beşinci olan ve ardından katıldığı Miss Model of Turkey yarışmasında birinci olan ve şimdilerde oyunculuk yapan Sevil Uyar, Kahramanmaraş merkezli depremin ardından 24 yıl önce yaşadığı o korku dolu anlara geri döndü.
Üniversite eğitimi için o sıralar Bolu'da kalan ünlü oyuncu,12 Kasım 1999 Cuma günü saat 18.57'de gerçekleşen depremde önce bir uğultu duydu. Ardından sarsıntıyla ne yapacağını şaşırıp üçüncü kattan aşağıya doğru koşmaya başladı.
Merdivenlerin tehlikeli olduğunu bildiğim halde o anki şokla ne yapacağımı şaşırdım ve kendimi aşağı doğru attım" diyen Uyar, sıvalar dökülüp merdivenler ayağının altından kayarken alt kata atlayıp insanların üstüne düştü.
Ardından da sokağa fırladı. İkiye yarılan binadan çıkarak canını zor kurtarmıştı.
Uyar, Kahramanmaraş'ın Pazarcık ilçesinde pazartesi günü saat 04.17'de, yaşanan depremi öğrendiğinde yine o günlere döndü.
Depremzedelerin yaşadıklarını birebir hissettiğini söyleyen Uyar, "O süreçte bir ay kendime gelememiştim. Psikolojim bozulmuştu. En ufak seste irkiliyordum. Kabuslar görüyor, ani seslerde ve karanlıkta kulaklarımı kapatıp ağlıyordum" diyen oyuncu, üzerinden uzun yıllar geçmesine rağmen hâlâ aynı duyguları yaşadığını söylüyor.
YÜREĞİM KALDIRMIYOR
Hissettiklerini ağlayarak anlatan ünlü oyuncu, "AFAD'da görevli olan bir arkadaşım var. Ben de onlarla iş birliği içinde görev yapmaya çalışıyorum. Bana sistemin linkini attı. Bende gelen bildirimleri değerlendirip oradan konumları ve adresleri giriyorum.
Bir can bile kurtulsa benim için bir ümit. Sabaha kadar uyumuyorum. Çok kötüyüm, berbat hissediyorum. Onları çok iyi anlıyorum. O kadar zor ki" dedi.
Benzer durumları yaşadığı için depremzedelere ve yakınlarına destek olmaya çalışan Uyar, "Yüreğim kaldırmıyor ama güçlü olmak zorundayım. Çok yardım isteyen var, çaresizlik çok acı. Her gün ağlıyorum. Ailelere moral vermeye çalışıyorum. Adres veriyorlar sisteme giriyorum, sonra bana soruyorlar. Tabii dönüş olmuyor. Sadece oradaki adresleri değerlendiriyorlar. Bir yandan da umutlu olmaları için onları motive etmeye çalışıyorum. O kadar acı bir şey ki anlatmam. Çaresizlik çok kötü. Psikolojim çok bozuldu" diye konuştu.
