Rum kesimindeki referandumda yüzde 75 oranında "Hayır" çıkmasının ardında Rum lideri Tasos Papadopulos'un yanısıra Kilise'nin etkisi büyüktü. Köy kiliselerinde yapılan "Evet derseniz cennete gidemezsiniz" gibi din adamlarına yakışmayacak açıklamalar yapıldı. Ancak bir metropolit var ki, Kilisesi'nden farklı düşünüyor: Morfu (Güzelyurt) Metropoliti Neofitos. 1974 Barış Harekatı'nda 12 yaşındaydı. Güzelyurt'u bırakıp Evrihou köyüne yerleşti. Evetçi metropolitle yaşadığı bu köyde görüştük.
10 GÜNDE BİR KUZEYDEYİM
Planın reddedilmesi nedeniyle hayalkırıklığı içindeydi. Hayırcı politikacı, öğretmenler, Papadopulos ve komünist AKEL'e ateş püskürüyordu. Çok geçmedi, sinirini kelimelere döktü:
* Madem 30 yıldır federasyon sistemi istiyorduk, Kıbrıs'ta bir Rum-Türk ortaklığı hedefliyorduk ne oldu da halkımızın yüzde 76'sı bu taleplere hayır dedi? Bunu anlamak zor. Annan Planı şimdi reddedildi. Bakalım yeni bir fırsat daha ne zaman çıkar. Ama kararımı verdim. Çözüm olsun olmasın, Güzelyurt'a döneceğim.
* Kapıların açılmasından sonra ilk defa 10 Mayıs'ta Güzelyurt'a geçtim. O günden bu yana her 10 günde bir ziyarete gidiyorum. Birçok Türk arkadaş edindim. Türkler'in çoğu kıyafetime şüphe ile yaklaştı. Ancak insanlarla konuşa konuşa samimi ilişkiler kurduk. Papaz kıyafetinin de artık rahatsız etmediğini gözlemledim. Türk yönetimi altında yaşamak beni rahatsız etmez. Orası da Kıbrıs; burası da. İnsanlarımız zaten aynı. Oraya yerleşmek için Kıbrıs Türk yönetimi makamlarına resmen başvurdum. Cevap bekliyorum. Başvurum kabul edilirse, 5-6 din adamı Güzelyurt'a yerleşeceğiz.
Kendisine "Türk yönetimi altında yaşamaktan korkmuyor musunuz?" diye soruyorum. Net bir cevap veriyor:
* Hayır, niçin korkayım ki? İstanbul Patrikhanesi, İskenderiye Patrikhanesi yüzyıllarca Müslüman toplumların arasında nasıl yaşıyor? Onları engelleyenler mi var? Kaldı ki, Kıbrıs Türkleri arasında fanatik İslamcılar da yok. Birçok imamla da aram çok iyi. Bundan daha güzel bir şey olabilir mi?
