Hikâyeyi biliyorsunuzdur. Ama "yeri geldi" bir kez daha anlatalım. Turgut Özal'ın "Çankaya'ya çıkmak üzere olduğu günler."
Özal "ANAP'a genel başkan arıyor." Tabii "Türkiye'ye de başbakan."
Başbakanlık Konutu'nda toplantı yapılıyor. "Çevre" düşüncesini söylüyor. Güneş Taner:
- Efendim içimizde bu iş için en iyi yetişmiş, başbakanlık ve genel başkanlığı en başarılı şekilde yapacak kişi Ekrem Pakdemirli.
Ekrem Hoca'nın yüzüne bir "gülücük" yayılıyor.

***

Güneş Taner devam ediyor:
- Fakat... Ekrem Hoca'nın bir engeli var.
Pakdemirli'nin yüzündeki gülücük kayboluyor. Bu defa yüz ifadesi "endişeli, meraklı." Turgut Özal:
- Nedir Ekrem'in engeli?
Güneş Taner:
- Eşinin başı kapalı... Bu durum bazı çevreleri rahatsız eder.
Ve gözler "ne tepki verecek" diye Ekrem Hoca'ya çevriliyor.

***

Prof. Pakdemirli:
- Benim eşim başını bugün kapatmadı ki... Bu onun hayat tarzı... Ayrıca 2 fakülte mezunu... Keşke bütün kadınlarımız 2 fakülte bitirse.
Sonra doğrudan Özal'a hitap ediyor:
- Ne yani abi, Başbakan olacağım diye bu saatten sonra hanımı mı boşayayım... Başını açamayacağıma göre.